Hotel, ulokowany u zbiegu ul. Mickiewicza i Grunwaldzkiej, wzniesiony został około roku 1907. Według dostępnych źródeł, budowę hotelu zainspirował pewien nauczyciel zaciekawiony barwnymi opowieściami swoich uczniów dotyczącymi wakacji spędzonych w nieznanej mu dotąd miejscowości. Zaintrygowany, udał się do Pobierowa gdzie wynajął pokój u gospodarza Frohreicha, szybko przekonując się o ogromnym potencjale turystycznym tej miejscowości.

Pomysłodawcą wzniesienia w Pustkowie repliki krzyża z Giewontu, był nieżyjący już prezes Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich inż. Tadeusz Jędraszek. Krzyż powstał jako symboliczne odzwierciedlenie słów Papieża Polaka -„Jak wiatr wieje od Bałtyku po gór szczyty - do krzyża na Giewoncie” łącząc wiernych najważniejszym znakiem chrześcijańskim, od Bałtyku po sam Giewont. Idea ta spotkała się z uznaniem członków Stowarzyszenia i już w 2001 r. podjęto działania zmierzające do realizacji tego projektu.

Pustkowski park usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie Bałtyckiego Krzyża Nadziei nad samym brzegiem morza. To miejsce cieszące się wśród turystów olbrzymią popularnością. Od maja 2013 r. nosi oficjalną nazwę „Park Przyjaciół Pustkowa” i poświęcony jest wszystkim tym, którzy ukochali sobie tę niewielką, spokojną nadmorską miejscowość. Nadanie takiej nazwy to ukłon sołtysa Pana Władysława Hagaja i członków Stowarzyszenia Przyjaciół Pustkowa w stronę turystów.

Statek stworzony został specjalnie na wystawę Expo 2000 W Hanowerze, jako część ekspozycji województwa zachodniopomorskiego. Wkrótce przekazany został gminie Rewal, która wykorzystywała go jako dekoracje lub scenę, m.in. w czasie przybycia w czerwcu 2009 r. do gminy Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, na lokalnym Święcie Śledzia Bałtyckiego w Niechorzu czy też na Festiwalu Szantowym „Złoty Sekstans” w Pobierowie.

Kościół w Trzęsaczu potocznie zwany kościołem na klifie powstał w 1250 lub 1270 roku, na środku wsi 1800 m od brzegu morskiego. Początkowo drewniana później murowana świątynia była jedną z pierwszych budowli sakralnych w regionie. Tragiczny los kościoła, który nieuchronnie rok po roku wskutek niszczycielskiej siły Bałtyku, był coraz bliżej brzegu morskiego, stał się trwałym symbolem małości istoty ludzkiej wobec siły żywiołów.

Budowę kościoła rozpoczęto 26 sierpnia 1874 roku, szybkie tempo robót spowodowało że już 23 grudnia 1880 roku kościół został poświęcony i oddany do użytku wiernych. Większość wyposażenia nowo wybudowanego kościoła pochodziła z zamkniętej świątyni na klifie, między innymi kazalnica z 1646 roku, dwa dzwony, obraz olejny autorstwa Charlesa Pattisona, przedstawiający ruiny średniowiecznego kościoła na klifie.

W maju 2014 nastąpiło otwarcie Muzeum w Trzęsaczu w zupełnie nowej odsłonie. We współpracy z najlepszymi europejskimi specjalistami, w odnowionych wnętrzach, przygotowaliśmy dla Państwa nowoczesną, multimedialną ekspozycję, która zachwyci najbardziej wymagających gości.

Umożliwia ona turystom oglądanie ruin gotyckiego kościoła z wyjątkowej perspektywy. Wcześniejsze tradycyjne, drewniane zejście zostało zdemontowane w celu umożliwienia przeprowadzenia prac zmierzających do zabezpieczenia ruin gotyckiego kościoła. Ze znajdującej się 20 m n.p.m. platformy można obserwować morze lub zejść na jego brzeg po ażurowych, stalowych stopniach. Projekt inwestycji przewiduje także miejsce na windę dla osób niepełnosprawnych.

Barokowy ołtarz autorstwa Joachima Sellina, Wilińskiego snycerza i malarza początkowo znajdował się w kościele gotyckim, po którego zamknięciu trafił do katedry w Kamieniu Pomorskim, gdzie przechowywany był do 2003 r. Aktualnie znajduje się w Trzęsaczu w kościele neogotyckim. Ten niezwykły zabytkowy ołtarz jest oprawą dla wyrzeźbionej sceny ukrzyżowania.

Wzmianki o pałacu w Trzęsaczu pochodzą z początku XVII wieku i pojawiły się przy okazji pożaru który doszczętnie zniszczył budynek. Wkrótce von Flemmingowie na miejscu zgliszczy postawili nowy budynek. Pałac który obecnie możemy podziwiać pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku. Pałac okolony jest rozległym parkiem w którym znajdują się zabytkowe lipy drobnolistne. Na jego terenie wciąż dostrzec można pozostałości starego ogrodu oraz. zabudowania inwentarskie.